Sağ kolundan kemoterapi gördü, sol koluyla yazmaya devam etti

Elazığ’da 12 yaşında yakalandığı lösemiyi 10 yıllık uğraşın akabinde yenen 36 yaşındaki Ramazan Öner, kanser hastalığı, Elazığ zelzelesi ve korona virüs sürecinde başından geçenleri bahis aldığı 3 kitap yazdı.

Elazığ’da yaşayan ve 12 yaşında lösemi hastalığına yakalandığı vakitlerde hastane ranzalarında yazdıklarını günlük tutan Ramazan Öner, bugünlerde 3’üncü kitabını çıkarmanın heyecanını yaşıyor. Küçük yaşlarda lösemi hastalığına yakalanan ve 10 yıllık gayretin akabinde sıhhatine kavuşan 36 yaşındaki Öner, sırasıyla ’Merhaba Yaşamak’, ’Kayıp İlanı’ ve ‘ Büyük Sarsıntı Kaybolan Umutlar’ kitabını kısa müddette tamamladı. Hayatı sinemalara mevzu olacak olan, bilhassa kemoterapi gördüğü yıllarda yazdığı yazıları okuyucularla buluşturan genç müellifin azmi ise bir çok bireye ilham verecek nitelikte.

’’Tüm problemlerimi kaleme almak istedim’’

Kitap yazma serüvenini anlatan Öner, ’’Hayatım boyunca yaşadığım tüm ezaları kaleme aldım yazmak istedim. Zira yazdığım vakit dertlerden kurtulabileceğimi düşündüm. En büyük imtihanım daha 12 yaşındayken kanser yani lösemi hastasıyken başladı. Sağ kolumdan kemoterapi tedavisi görürken, sol kolumla yazmaya devam ettim. O yıllarda ‘Merhaba Yaşamak’ isimli kitabımı yazdım. Zira biliyordum müelliflik sevgimden ötürü hastalık yıllarımda da olsa kitaplarımı sayfa sayfa içeriğini hazırlıyordum. Allah’tan gelen bu sıkıntısı bir kul olarak aldığım derslerle birlikte romana dönüştürdüm. Merhaba Yaşamak kitabımı hayata tekrar merhaba diyen bir çocuğun fikri olarak ortaya çıkardım. Her sayfada kendimi ve gayretimi anlattım. Biliyordum beni görenler, tahminen de bu kitaplarımı okuyanlar bir umut bulacak ve hayata merhaba diyecekti’’ dedi.

’’Ateşler içindeyken ’Kayıp İlanı’ kitabını yazdım’’

Başından geçen büyük olayları kitaplaştırdığını lisana getiren Öner, ’’Daha sonraki yıllarda Türkiye’nin de başına musallat olan ve tüm dünyayı kasıp kavuran bir kovid hastalığı başladı. Maalesef, Elazığ’da korona virüs hastalığına yakalananlardan biriyim. Bu süreçte meskende 14 günlük ağır bir imtihana tabi tutuldum. Şeker, diyabet ve tıpkı vakitte lösemi hastasıydım ve hastalığımın nüksetme ihtimali vardı. Ben ateşler içerisinde yanarken bir yandan da kucağıma aldığım bilgisayarımla ’Kayıp İlanı’ romanımı yazmaya başladım. Müelliflik benim için bir narkoz tesiri acıları bana hissettirmiyor. Ben bu yaşadıklarımı insanlara örnek olsun diye anlatıyorum. Zira hayat her şeye hamile her türlü zahmet, insanın başına gelebilir. 3’üncü kitabımda da Elazığ sarsıntısı husus aldım. O vakit tüm Türkiye’nin seferber olduğu bir zelzele yaşadık. Burada da endişelerimi kaleme döktüm. Elazığ’ın sarsıntısını romanlaştıran tahminen de kişi oldum. Büyük Zelzele Kaybolan Umutlar, Elazığ zelzelesini anlatan birinci romanlardan birisi. Kitapta şunları anlattım, o vakit büyük zorluklar yaşamıştık burada birliktelik, kardeşlik duygusu çok kıymetliydi. Tüm Türkiye’de oluşan kardeşlik hissini anlattım. Ben 3 romanımı da 3 makus günümde yazmış bulunmaktayım lakin bu manada mutluyum’’ diye konuştu.

Kaynak: İHA